Ik ben me bewust van de "robots"die het WWW afspeuren en dus niet wezenlijk geïnteresseerd zijn in dialoog maar meer in wachtwoorden en surfgewoontes, maar wellicht zitten er wel echte mensen achter.
Naast de schaarse reacties is het schrijven van een blog best een eenzame aangelegenheid. Een tocht die je voor het grootste gedeelte alleen maakt, solo. Ik wist dat toen ik er aan begon. het maakt zelfs sommige trajecten heel spannend en uitdagend als je er alleen voor staat. Maar de Dialoog heeft te maken met wederkerigheid, ontmoeten van anderen en elkaar voeden met nieuwe perspectieven en inzichten.
Ik heb meerder malen geprobeerd om een digitale dialoog op te zetten, maar die kwamen niet echt van de grond. Ik schreef al eerder dat het veel uitmaakt iemand in levende lijve te ontmoeten en in Dialoog mee te gaan.
Desalniettemin ben ik ook een nieuwsgierig wezen. Schierig(gretig) naar nieuw heb ik me laten vertellen door iemand, en niet gierig naar nieuws.
Wie zijn jullie? Waarom lezen jullie het blog? Wat doe je er mee?
Terwijl ik nu schrijf hoor ik het bewuste stemmetje in mijn hoofd al weer roepen dat het geen zin heeft deze vragen te stellen. Vergeefse moeite hoor ik zelfs. maar ik weet ook dat dit gewoon mijn mind is die aan de hand van herinneringen teruggeeft hoe het eerder is gegaan. Het kan nu toch anders. Misschien is het moment nu gewoon wel daar.
Ik doe het gewoon! Ik vraag jullie, lezers van dit blog, passanten en trouwe lezers, wie je bent. Ik vraag je
Wie weet levert het wel geweldige ideeën op, levert het mijn kopy voor een dagblog. Gewoon om heel even in dit jaar niet alleen te lopen.
Misschien tot morgen, beste ..........? A domani!
Hallo Joop,
BeantwoordenVerwijderenDaar zou ik ook benieuwd naar zijn, die volgers-of toch robots?- uit al die verschillende landen. Zelf kom ik van veel dichterbij. Ik heb vorig jaar de SPSO afgerond, waar jij ons ook kennis liet maken me de Dialoog. Wat mij er het meest in raakt, is het werkelijk contact maken. Ik werk als vrijwilliger in een hospice en als coach bij 113Online en ben erg geboeid door de communicatie tussen mensen in veranderende organisaties, Het gevoel van alleen lopen herken ik wel, omdat het coachen voor een groot deel op afstand gebeurt. Ik heb daar recent een heel positieve ervaring in opgedaan, door mijn behoefte aan meer overleg, uitwisselen van ervaringen, contact dus uit te spreken. Spannend, maar het werd heel goed ontvangen en er wordt ook nog eens iets mee gedaan. Ik volg je blog met veel interesse en kijk er zelfs naar uit om 'm te lezen! En ik ben ook benieuwd naar al die andere volgers!
Groetjes,
Wendy