Geloof / Vertrouwen in het proces van de Dialoog

.De Dialoog kan tot volledige ontplooiing komen als die gedragen wordt door het geloof van de deelnemers

dat de Dialoog een betrouwbare weg is om te gaan en dat een oprechte Dialoog altijd zal leiden tot waardevolle resultaten.
Geloof / vertrouwen helpt om trouw te blijven aan het proces, ook als dat moeilijk is, als er stagnatie of belemmeringen optreden. Vertrouwen in het proces betekent ook dat je erin gelooft dat het proces
tot waardevolle resultaten zal leiden, ook al weet je nog niet hoe die eruit zullen zien en hoe je ze kunt bereiken.

Het geloof in de Dialoog omvat ook de overtuiging, dat er win-win uitkomsten bereikt kunnen worden, waarbij zowel de individuele deelnemers als het geheel winnen. Voor veel van ons druist dat in tegen de (vaak onbewuste) overtuigingen, die heel veel mensen met zich meedragen, dat er een spanningsveld is tussen het individuele belang en het collectieve belang en dat waar het een wint het ander zal verliezen..
Dit zijn overtuigingen die velen van ons in hun vroege jeugd hebben opgedaan, bijvoorbeeld als ze de ervaring hadden dat ze als kind niet serieus werden genomen, omdat de ouders of het gezin andere eisen stelden.

De overtuiging dat er een spanningsveld is tussen individu en collectief en dat waar de een wint de ander moet verliezen heeft vorm aangenomen in culturen en subculturen die ofwel het collectieve belang verdedigen
tegen het individuele of andersom. De verzuilde cultuur, die in Nederland dominant was tot de jaren ‘60 van de vorige eeuw is een voorbeeld van een cultuur waarin het collectieve belang van de eigen groep prioriteit
had boven het individuele belang van de afzonderlijke groepsleden. Denk ook aan gesloten geloofsgemeenschappen en bedrijfsculturen en aan diverse varianten van jeugdcultuur. Het individu wordt geacht zich aan te passen en de beloning is erbij te mogen horen. Het is een interessante vraag in hoeverre dat in onze tijd ook geldt voor immigrantenculturen in ons land. Daar tegenover staat dat in onze tijd de dominante cultuur in ons land er een is van persoonlijke vrijheid en zelfontplooiing, waarbij de belangen
van het individu tot elke prijs beschermd worden tegen de druk van de gemeenschap.

Soms komen meer collectief georiënteerde en meer individueel georiënteerde cultuurkenmerken naast elkaar voor. Dan worden bijvoorbeeld ten opzichte van de leden van de eigen groep collectieve normen gehanteerd, terwijl ten opzichte van buitenstaanders de individuele vrijheid wordt verdedigd. Denk aan jongerenculturen.
Hoe dan ook, de onderliggende overtuiging is – bewust dan wel onbewust – dat collectieve en individuele belangen strijdig zijn met elkaar, en dat waar de een wint de ander verliest. De onderliggende overtuiging van de Dialoogbenadering is dat de echte winst daar gevonden wordt, waar beide winnen. En omgekeerd, dat als een van de twee verliest, de ander ook automatisch verliest. Zolang dit echter alleen een rationele overtuiging is zal die het keer op keer moeten afleggen tegen de veel sterkere irrationele en in onze cultuur ingebakken overtuiging, dat winst voor de een verlies voor de ander betekent. Deze overtuiging is daarom een van de aannames, die in een Dialooggroep onderzocht moeten worden.

Dit onderzoek houdt in dat de deelnemers op een open manier naar hun overtuigingen in dit verband kijken, dat ze onderzoeken waardoor deze overtuigingen geactiveerd worden, wat de bron van deze overtuigingen is, wat het waarheidsgehalte ervan is, wat hun investering erin is, en wat er verder met deze overtuigingen samenhangt. Op deze manier, door op een open en respectvolle manier je eigen overtuigingen te onderzoeken, kun je erachter komen wat ze zijn. Je ontdekt dan in je eigen ervaring, dat het aannames zijn, denkvormen, vaak met een emotionele lading, die niet noodzakelijk overeenstemmen met de realiteit.. Zowel de individuele geest, als de groepsgeest reageren op zo’n onderzoek door een wijder perspectief te ontwikkelen op het veld van mogelijkheden. Anders gezegd: er komt een kwaliteit van openheid naar boven voor wat er nog meer mogelijk is dan je gedacht had. Deze openheid is de openheid die de voedingsbodem vormt voor wat de Dialoog kan opleveren. Als je de realiteit gaat waarnemen vanuit het perspectief van deze kwaliteit van openheid zul je die anders gaan ervaren, dan wanneer je de realiteit ervaart vanuit beperkende overtuigingen. Je gaat dan zelf ervaren dat op
een essentieel niveau de ontplooiing van het individu en de ontplooiing van het geheel elkaar versterken en niet elkaar in de weg staan.

In het begin van een Dialooggroep en voor beginnende Dialoogbegeleiders is de gedachte dat individuele ontwikkeling en collectieve ontwikkeling elkaar versterken en niet tegenwerken een waardevolle hypothese. Er is een open geest voor nodig om vanuit deze hypothese naar de eigen ervaringen en de ervaringen in de dialooggroep te kunnen kijken. Dat biedt de kans om ervaringen op te doen dat individuele en collectieve
ontwikkeling elkaar inderdaad versterken. Maar in deze fase zullen oude conditioneringen, die ervan uitgaan dat individuele en collectieve ontwikkeling met elkaar in strijd kunnen zijn nog regelmatig de kop opsteken. Door alle gedachten hieromtrent te zien en te onderzoeken duikt de kwaliteit van openheid op als een persoonlijke kwaliteit en ook als een groepskwaliteit. Er groeit geleidelijk een rustig vertrouwen dat de
weg van de Dialoog een betrouwbare en begaanbare weg is en een vast geloof dat het gaan van die weg waardevolle resultaten zal opleveren.

De openheid komt dan niet meer voort vanuit een open geest maar vanuit de kern van wie je bent. Die kernkwaliteit van openheid wordt dan zichtbaar in een open geest en een open hart.


Bron: ( pro-four.nl )