Ik juich het toe als mensen een gast-blog willen schrijven voor Dagelijkse-dialogen. Binnenkort komt er zelfs een serie van Kees Voorberg over Dragon-dreaming, een creatieve scheppende vorm van Dialoog
Vandaag een gast-blog van Aly Cnossen. Ik ken Aly van een aantal trainingen Dialoog die ik mocht en mag gaan verzorgen binnen het stadhuis van de Gemeente Almere. Aly is strategisch adviseur ontwikkelen en opleiden binnen de Gemeente Almere en draagt de Dialoog. Binnenkort werken we samen aan een opdracht en sinds gisteren is ook zij deelnemer geworden aan de Dialoogpoel. We zijn inmiddels met z'n vijven en hopen dat er snel mensen zich aansluiten. Hier het mooie blog over contemplatieve Dialoog!
 |
| Aly Cnossen |
Een van de nieuwste is Making Art Work.
Wat, zult u zeggen, heeft dat nu met de dialoog te maken, waarin was het dat ik zo bevoorrecht was?
De intreerede werd voorafgegaan door verschillende miniseminars. Een daarvan was: Wat hebben kunst en werk met elkaar te maken, begeleid door Mieke Moor (organisatiefilosoof en -adviseur) . We zaten met een groep van bijna 40 mensen.
Tijdens dit miniseminar maakte ik kennis met de contemplatieve dialoog. Natuurlijk is dat geen toeval; ben je met de dialoog bezig, dan kom je deze overal tegen. Synchroniciteit is alom aanwezig. Als je er voor open staat.
De bijeenkomst begon met het kijken naar een film: een film waarin 4 kunstenaars samen een kunstwerk realiseerden, zonder vooropgezet plan. (Celine berger – Rare birds in these lands)
Na de film volgde 10 minuten stilte. Volledige stilte. Hiertoe waren we ook echt uitgenodigd van tevoren.
Daarna schreven we kort op wat de film met ons deed, welke indruk(ken) laat deze achter. Om vervolgens deze indruk(ken) om de beurt met elkaar te delen. Alleen luisteren, geen reactie, noch in woord, noch in lichaamstaal, dus geen goedkeurend knikje, gefronste wenkbrauw of verwonderde gniffel, niets.
Hierna zou normaal gesproken een tweede ronde volgen, waar gereflecteerd wordt op wat je hebt gehoord, weer zonder reactie, alleen luisteren. En vervolgens met elkaar delen op dezelfde wijze als in de eerste ronde. Voor deze ronde was helaas te weinig tijd, want we waren met wel heel veel mensen. (dit zegt ook iets over groepsgrootte en dialoog)
De derde (voor ons dus tweede) ronde volgde gesprek, waarin actief uitgewisseld werd wat de verschillende reacties ons hadden gebracht. Door de voorgaande rondes gaat het nu over waar het wezenlijk over kan gaan. Over de vele verschillende indrukken en reflexies die er waren, veel meer dan een mens alleen kan hebben. Dat is dus een enorme verrijking van je eigen gedachtegoed!
Deze dialoogvorm ben ik gaan opzoeken, want deze (dialoog)gespreksvorm kende ik nog niet.
De contemplatieve dialoog (zie http://www.jezuiten.org.nl) is een manier om samen te bidden rond de Schrift. Het is leren luisteren zowel naar het Woord van God als naar elkaar.
De contemplatieve dialoog werd ingezet om opgewonden en dwars door elkaar heen sprekende monniken weer in verbinding met elkaar te krijgen.
Standpunten en visies worden niet afgezwakt tot een compromis of grootste gemene deler maar vinden een plaats naast en in verbinding tot elkaar.
Dit moet voor ons allemaal toch een herkenbare situatie zijn: opgewonden, en gedreven collega’s bij elkaar, of een groep scholieren die elkaar van alles te vertellen hebben, de een nog enthousiaster dan de ander; hoe kan je deze energie zo richten, dat alle inbreng er mag zijn, en zodanig dat ieder zijn verhaal kan vertellen, en er ook daadwerkelijk naar geluisterd wordt?
Daarom neem ik hier de werkwijze even over (internet is een ware bron van informatie!); in plaats van tekst kan je hieronder dus ook een toneelstuk, een film of anders invullen.
Werkwijze:
Stap 1: Tekst aandachtig lezen. Lees voorafgaand aan het gesprek de tekst rustig door. Welke passage trekt je aandacht en heeft je wat te zeggen? Streep deze passage(s) aan.
Stap 2: Tekst citeren (10 minuten) In de eerste ronde van het gesprek schrijven alle deelnemers (zeven tot maximaal tien) het citaat van hun keuze over uit de tekst. Ze voegen daar een (ook geschreven) persoonlijke toelichting aan toe.
Stap 4: Elkaar citeren (10 minuten) Wat heb je gehoord van je gesprekspartners aan tafel, dat je raakte, dat je aan het denken zette, waar je iets mee kan, aan toe wil voegen of tegenover wil zetten? In de tweede ronde van het gesprek zetten de deelnemers zich in stilte aan een tweede schrijfronde. Ze citeren diegene die hen aan tafel geïnspireerd heeft, hen aan het denken heeft gezet en voegen hier, net als in de eerste ronde een persoonlijke toelichting aan toe.
Stap 5: Voorlezen 2 (20 minuten) Hierna lezen de deelnemers aan het gesprek opnieuw in vrije volgorde hun geschreven tekst aan elkaar voor, net zoals in de eerste ronde.
Stap 6: Gesprek (30 minuten) In de derde en laatste ronde wordt er (kort) over en weer gesproken. Dan hebben we pas een gesprek zoals we het kennen. Wat zijn de issues die op tafel liggen? Wat was opmerkelijk in de uitkomsten van de dialoog? Het is eerder napraten dan discussiëren.
Als de spelregels strak worden uitgevoerd is de contemplatieve dialoog een zeer krachtig instrument tot verdieping, begrip en inzicht. De deelnemers raken door de procedure onderling verbonden terwijl er tegelijkertijd een veelheid aan perspectieven richting krijgt".
Aly Cnossen
*) De uitnodiging voor de intreerede was het gevolg van het feit dat we in Almere op verschillende manieren kunstenaars inzetten bij ons werk. Het helpt ons anders kijken naar onze eigen werkelijkheid. En ik kan het iedereen aanraden: haal eens een kunstenaar in huis. Voor meer informatie: http://www.art-partner.nl
Geen opmerkingen:
Een reactie posten