Dag 133 Gastblog van Lucia, 11 jaar en Sandra (vrouw van Joop)

Mijn vader heeft vandaag geen tijd dus schrijf ik vandaag het blog.
Ik ben Lucia ik ben 11 jaar, dialoog was 1 van de eerste woorden die ik kon zeggen.
Voor mij betekent dialoog dat de mensen op de wereld gewoon met elkaar gaan praten als er een ruzie is.
Maar nu gaan veel wereldregeerders gelijk oorlog voeren en dat is niet de bedoeling!!!!
Maar je kan tijdens een dialoog natuurlijk wel je eigen mening geven, dan moet je alleen wel naar de andere zijn mening luisteren.
Het is ook belangrijk dat je elkaar uit laat praten en je elkaars mening respecteert.
Ik vond het eerst heel eng om dit blog te schrijven, maar nu gaat het eigenlijk best goed vind ik.
Mijn vader is denk ik zo goed in dialogen voeren doordat hij zo goed als altijd rustig en geconcentreerd blijft.
Dat heeft hij mij ook altijd aangeleerd, daar heb ik nu heel veel aan want als er iets gebeurt is het wel belangrijk dat je rustig blijft.
Want “als je gestrest gaat doen kan je niet meer goed nadenken”.
Nou nu ben ik er wel een beetje doorheen, dat was eigenlijk best gemakkelijk!!! :)
 (ik hoop dat jullie dit blog wel een beetje leuk vinden)
Doei dan maar hé groetjes van Lucia

Hotel Le Dialogue, Libreville- Gabon, Afrika
- van Sandra
Ik was 9 jaar, en zat daar op het terras met mijn moeder. Mijn vader werkte in Libreville gedurende 6 jaar, en wij bezochten hem.
Het liefst speelde ik op het strand voor het hotel.
Het was er zo mooi, maar het strand was bezaaid met enorme boomstammen. Die werden door de stroming meegevoerd, en ergens anders eruit gevist om verscheept te worden. Ik weet niet veel meer van die vakantie, maar ik herinner mij de geur op de markt. De prachtige vrouwen met enorme manden met marktwaar op hun hoofd.
Maar ook de blikken van de mensen, de bewoners van een dorp in het oerwoud die takken en stenen naar onze auto gooiden. Agressie. Angst. Of beide? Ik schaamde mij om “blank” te zijn. De man met malaria die langs de weg strompelde. Mijn vader die stopte en hem naar het ziekenhuis bracht. Niemand was gestopt, mensen waren bang voor besmetting. Ook weer angst.
Angst voor het onbekende, andere gewoontes, multiraciale conflicten. Het schreeuwt om dialoog.
Ik zocht zojuist op Google nog even naar het Hotel, om te zien of het er nog staat?
Wat ik vond was een You Tube filmpje waarop ik zag hoe Hotel Le Dialogue opgeblazen werd. Oeps, als dat maar niet een letterlijke “bom” onder de dialoog is.