Mensen met geen of weinig verbindingen zijn ongelukkiger, ongezonder en gaan eerder dood dan mensen met veel verbindingen. Sociale verbindingen helpen bedreigingen het hoofd te bieden, complexe problemen op te lossen, versterken het immuunsysteem en versnellen herstel van ziekte.
Sociale verbindingen zijn zelfs noodzakelijk (doch niet voldoende) voor de voortplanting – sociale verbindingen zijn van levensbelang. Als zodanig zijn sociale verbindingen een onlosmakelijk onderdeel van de mens en de menselijke natuur. Sociale verbindingen zijn echter niet alleen nuttig en soms noodzakelijk. Ze liggen ook ten grondslag aan onderlinge ergernissen, conflicten, antipathie, wantrouwen en vreemdelingenhaat. Zonder sociale verbindingen zijn er geen oorlogen en terreuraanslagen.
Deze paradox wordt ook wel het sociale dilemma genoemd.(hoogleraar psychologie Carsten de
Dreu - Verbinden als sociaal dilemma)
Het gezamenlijk belang
Dat sociale verbindingen tussen mensen vaak de kenmerken van een sociaal dilemma hebben roept een aantal vragen op. Allereerst kun je de vraag stellen of mensen dan überhaupt wel geneigd zijn om bij te dragen, een investering in het gezamenlijk belang te doen, of zich in te houden in plaats van te gaan graaien. Het antwoord op deze vraag is tamelijk eenvoudig: Ja. Uit een grote hoeveelheid wetenschappelijk onderzoek in zowel laboratoriumsituaties als in praktijksettings is telkens weer gebleken dat mensen een sterke neiging hebben zich coöperatief op te stellen enin hun gedrag de gezamenlijke belangen zwaar
laten wegen. Dergelijke opoffering van het korte termijn eigenbelang voor het gezamenlijk belang is deels welbegrepen eigenbelang (we hebben de groep nodig om te overleven), deels een gevolg van onze moraalethische achtergrond en opvoeding, en deels een gevolg van oprechte belangstelling voor anderen (je gunt anderen gewoon het beste).
Verbinding is ook al zo'n containerbegrip geworden en toch zo belangrijk is een dialoog. De verbinding in een dialoog zorgt voor synergie, inspiratie en nieuwe, hele creatieve ideeën. Ik heb het voorrecht om een dialoogavond in Utrecht in te mogen leiden en ben daarin op zoek naar nieuw. Nieuwe inzichten over verbinding, nieuwe praktisch vormgeven daaraan en nog leuker; ook zonder vooraf vastgezette dialoogvormen. Kortom; laat de verbinding (waarvan ik geloof dat die er altijd al was, maar wellicht onderbelicht) haar werk maar doen (of niet). Maar laten we het woord in een dialoog gebruiken als het voor de deelnemers ook een lading dekt waar iedereen mee uit de voeten kan. Terug naar de testcase....
Zoals gezegd; ook binnen dialoogontmoetingen staat zeer regelmatig het begrip verbinding op de voorgrond. Verbinding maken, je verbonden voelen in verbinding zijn. Prachtige begrippen natuurlijk, maar wat is verbinding dan? Hoe uit zich dat? Wat mis je als er geen verbinding is? Wat is de meerwaarde van verbinding?
Een uitdaging voor de deelnemers van het Dialoogcafé Utrecht op 7 mei a.s is om naast in dialoog te gaan over het begrip verbinding, samen ook daadwerkelijk vorm te gaan geven aan verbinden en verbonden blijven. Hoe gaan de deelnemers investeren in verbinding, waardoor deze ook echt diepere lading krijgt? Hoe zou dat zijn als de deelnemers, na de dialoogavond, op welke manier dan ook, blijvend investeren in verbinden en zich verbonden voelen met elkaar.In dialoog met een dilemma, wat wil je nog meer :-)
Wil je meedoen in deze dialoog dan is daar nog ruimte voor (kijk op Dialoogcafé Utrecht), je bent meer dan welkom! Tot morgen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten