Dag 98 Leugen is de moeder van het geweld

Allereerst dank ik groots Jolanda, Aly en Eelco voor hun prachtige bijdragen van de afgelopen drie dagen. Ik kom op elk blog later in de week terug.
Genoten van de tijd met vrouw en kond in het betoverende Venetië was ik even los van de digitale wereld en de berichten uit de wereld waar we dagelijks mee bestookt worden. Eenmaal geland in het natte Nederland was het eerste bericht dat ik toegeworpen kreeg

Pater Frans

het overlijden van pater Frans. Doodgeschoten in Homs, 75 jaar, twee kogels door het hoofd, in naam van een waarheid. Het beroerde me en liet me niet los, nu nog niet. Ik had een ander perspectief nodig om een balans te vinden tussen de gebeurtenis en waar Dialoog voor staat. Ik vond hem in eerste instantie weer bij Gandhi die zei:" Leugen is de moeder van het geweld". Maar wat is leugen en wat is waarheid? daar heb je volgens mij wijsheid voor nodig en wat is dat dan. Een vraag waar ik me met anderen wel vaker mee bezig houd, omdat ik als kind in de veronderstelling was dat ouder worden per definitie wijzer worden betekende. Jammer joh.

Victor Francl

Wijsheid berust op een solide basis van kennis, algemene ontwikkeling en rijpheid. Rijpheid houdt hier enerzijds in dat je het nodige hebt meegemaakt, allerlei fundamentele transities incluis, dat je voldoende van de wereld hebt gezien en voldoende hebt liefgehad en geleden (Frankl, 1987). Anderzijds gaat het om de aanvaarding en het besef van je eigen sterfelijkheid. Dat besef van je sterfelijkheid moedigt je aan de dagen die je nog hebt zo zinvol en plezierig mogelijk door te komen, terwijl het ook het belang van allerlei onplezierige aangelegenheden prettig relativeert.

Openheid en de weg van de mysticus
Wijsheid vergt een optimale openheid. Het gaat erom dat je je eigen zienswijze opschort en je nieuwe omstandigheden open tegemoet treedt, zonder angst en zonder te oordelen. Je geeft je over aan het hier en nu. Je stelt je hierbij welwillend op, gaat niet de strijd aan, maar gaat in beginsel mee, tenzij dat overduidelijk dwaasheid is, maar wel vanuit een positie van verantwoordelijkheid. De grondtoon is er een van liefde, omarmen van en ja zeggen tegen wat het hier en nu, en daarmee het lot, voor je in petto heeft. Waar voor mij de Dialoog ook voor staat.

Deze openheid kan ook een doel op zichzelf worden. Dat is dan de weg van de mysticus. Mysticisme als verslaving aan het hier en nu, de peilloze diepte van de leegte. Een volledig eerbare bezigheid, maar toch wat anders dan wijsheid. De betrokkenheid bij de verdere wereld ontbreekt. Wat wijsheid betreft, gaat het hier meer om een tussenstop op weg naar de wijsheid, zij het wel een noodzakelijke.

Niet voelen en de weg van de psychopaat
 Een dergelijke openheid spreekt bepaald niet vanzelf. Wie openligt kan worden bezeerd en gekwetst. Dat is ook precies wat er is gebeurd in je vroegste jaren en daarom heb je toen ook allerlei mechanismen ontwikkeld om je daartegen te beschermen. Om maar niet te voelen: geen pijn, geen verdriet, geen machteloze woede en geen angst. Deze mechanismen werkten toen afdoende, maar kunnen je nu in de weg zitten. Om wijs te worden moet je namelijk juist heel goed kunnen voelen, want anders wordt het ook niets met de ethiek. Niet over de schreef gaan is namelijk ook een kwestie van een fijnzinnig gevoel. Die openheid moet je je dus opnieuw eigen maken, wat niet gemakkelijk is omdat dat angst en weerstand kan oproepen.

 Een van de valkuilen hier is je voelen aan- en uitzetten perfectioneren, om je gevoel vervolgens alleen nog maar te gebruiken om pijlsnel iemands zwakke kanten en kwetsbaarheden te peilen en in kaart te brengen, teneinde die ander in je macht te krijgen en te misbruiken nadat je je gevoel weer hebt uitgezet. Dat geldt ook je gevoel van over de schreef gaan. Dit is de weg van de psychopaat. Sommige helden  –Hitler, Lenin, Mao – eindigen als psychopaten.

Conclusie
 Behalve de juiste fundamenten – voldoende kennis, algemene ontwikkeling en rijpheid – kent wijsheid al met al de volgende elementen.
◾Zienswijzen kunnen opschorten en leegte kunnen aangaan
◾Je laten leiden door deugden als geloof, hoop, liefde, moed, voorzichtigheid, gematigdheid, moed en rechtvaardigheid en een duidelijk ethisch besef en gevoel
◾Andere zienswijzen kunnen aanvaarden en onderzoeken
◾Vanuit verschillende waarden-oriëntaties kunnen functioneren
◾Geloof in je eigen gevoelens, intuïtie, creativiteit en je vermogens om te verbaliseren

Voor mij waren dit fundamenten waar deze pater voor stond en waar ik hem mijn leven lang voor zal respecteren en wat ik bij mezelf wil blijven ontwikkelen. was getekend, leerling Joop.
In memoriam, Pater Frans!


Bron : Veerkracht of toch maar liever wijsheid