Dag 100 - Dialogisch gesprek als middel tegen pesten

Conny en Freek

Het 100-ste blog al weer. Nooit gedacht dat ik zo ver zou komen.Ruim 7000 pagina's die bekeken zijn en meerdere contacten verder. Dank daarvoor! Het voelt goed.
Morgen reis ik voor drie dagen af naar La Caille, Auttry Issards in Frankrijk samen met collega en vriend Ronald. Hij reist vaker naar zijn vrienden Conny en Freek Dekker die daar zijn neergestreken en een kampeerboerderij met mogelijkheid tot pedagogische opvang zijn begonnen. Een nieuwe ontmoeting waar ik erg naar uitkijk.

Vandaag kwam via Twitter een bericht voorbij dat wanneer je doorklikte op de link je werd verwezen naar een artikel op de website van hetkind.org. Ik kwam op een artikel met de titel "Geen pestprotocol, training of straf, maar kinderen direct in situatie brengen dat ze het anders kunnen doen".
Wat een mooi stuk was dat en hoe helder maakte het hoe groot het belang is van dialoog op school. Nu even niet om de hersenen van kinderen op een andere manier dan ze gewent zijn te helpen activeren, maar heel doelgericht op weg naar een gezellig leef- en leerklimaat.

Het stuk werd ingeluid met : Pesten is niet voor iedereen hetzelfde en daarom ook niet volledig buiten te sluiten, weet Ellen Emonds, recent gekozen tot Leraar van het Jaar. ‘Er zullen zich altijd situaties voor blijven doen waarbij iemand zich gepest voelt. Het enige antwoord daarop is bewustwording. Bewustwording van je eigen gedrag en het effect daarvan op een ander. Kinderen hebben volwassenen nodig die hen daarbij helpen. Die met hen de reconstructie maken en ze  zo snel mogelijk in een situatie brengen om het anders te kunnen doen. Niet wanneer het in het rooster past, maar direct wanneer het zich voordoet.’ Hoe fraai weergegeven in het verhaal met Joost en zijn klasgenoten. (lees hier het hele verhaal )

Een pracht verhaal waarbij alle betrokkenen een hele actieve rol kregen om iets te doen, heel serieus werden genomen en een volwaardige plek kregen op weg naar een veilige en gezellige omgeving.

Pesten is niet voor iedereen hetzelfde en daarom ook niet volledig buiten te sluiten. Er zullen zich altijd situaties voor blijven doen waarbij iemand zich gepest voelt. Het enige antwoord daarop is bewustwording. Bewustwording van je eigen gedrag en het effect daarvan op een ander. Kinderen hebben daarvoor volwassenen nodig die hen helpen tot die bewustwording te komen. Die met hen de reconstructie maken en ze daarna zo snel mogelijk in een situatie brengen om het anders te kunnen doen. En dat niet pas doen wanneer het op het rooster past, maar direct wanneer het zich voordoet. Signalen serieus nemen en meteen handelen, voordat het zo groot wordt dat het bijna niet meer te begeleiden is.
Werken aan relaties tussen kinderen onderling en tussen de leraar en de leerlingen is een kerntaak van iedere leraar en voorwaardelijk om een veilige sfeer te creëren in de klas waarbinnen kinderen zichzelf optimaal kunnen ontwikkelen. Pesten wordt niet opgelost met pestprotocollen, trainingen of straf. Daarmee kun je het

Ellen Emonds

tijdelijk onderdrukken en misschien even redden. Maar de kinderen die gestraft worden voelen zich buitengesloten en dan is er geen sprake meer van een relatie. Niet tussen hen en hun klasgenoten en niet tussen hen en hun leraar.
De leraar moet met alle kinderen een relatie aangaan, zonder uitzondering. Dat kan alleen als je alle kinderen ‘heel’ laat en ze inzichten geeft en helpt het anders te doen. En die hulp aanvaarden kinderen alleen van iemand waarmee ze zich verbonden voelen, bij wie ze voelen dat ze er toe doen en blijven doen, ook al maak je fouten.
Ellen Emonds

Een treffend voorbeeld van insluiten ipv uitsluiten, echt luisteren naar elkaar, de mogelijkheid geven je visie/gedrag bij te stellen, de rol van volwassenen als facilitator, bewustwording en verbinding. Allemaal ingrediënten van de Dialoog. Ik werd er blij van en vind dat Ellen Emonds zich terecht Leraar van het jaar mag noemen.

Ik reageerde onder het artikel met: Een pracht voorbeeld van de meerwaarde van in dialoog gaan op weg naar bewustwording. Wanneer beginnen we toch met dialogisch communiceren binnen het onderwijs. Het zou zo veel uitmaken!
Tot morgen vanuit La France!