Insluiten ipv uitsluiten en de WIJ-context

Het creëren van een WIJ-context is cruciaal voor het doen slagen van een dialoog, of deze nu reflectief of generatief is. Zo kwam ik laatst een bericht tegen van een gemeenteambtenaar die blij was dat plannen voor een jongerenplek nu werkelijkheid werden en dat met de doelgroep een dialoog werd gezocht om te praten over de totstandkoming er van. Klinkt natuurlijk goed,maar die plek grenst ergens aan een woonwijk of een privé-plek of een andere gemeentelijke instelling. Die jongeren hebben ouders die wellicht ook betrokken willen worden of wat denk je van de aangewezen wijkagent die de boel in de gaten mag houden. Voor je het weet heb je mensen buitengesloten op iets waar ze in mee willen denken op een constructieve manier. Ik word nogal eens voor een dialoog gevraagd als hangjongeren met hun hangen andere partijen tot last zijn en ik denk dat deze voor een groot gedeelte voorkomen hadden kunnen worden als betrokkenen veel eerder deelgenoot waren geweest van het tot stand komen van, in dit geval, de plek. Belangrijk bij deelname van een dergelijke dialoog is dat je mede-eigenaar wilt en kunt zijn van de vraag of ontwikkeling waar over in dialoog gegaan wordt. Mijn ervaring is dat wanneer deze consensus in ieder geval leeft bij de deelnemers het ook niet ingewikkeld hoeft te zijn om eventuele weerstanden tijdens het dialoogproces met elkaar te benaderen en onderzoeken. Uitsluiten betekent vaak meteen verharding van meningen en oordelen Mensen voelen zich afgewezen, niet serieus genomen en zelfs dat ze er dus niet toe doen. In een dialoog kan, wat William Isaacs mooi beschrijft in "Dialogue, the art of thinking together" hitte in de kamer komen. Meningen, perspectieven en visies liggen nog zo ver uit elkaar dat het debat/ discussie op de loer ligt en mensen zich ongemakkelijk gaan voelen. De meest voorkomende reacties zijn; gaan vechten in een verhitte discussie, een zeer ongemakkelijke stilte of in het ergste geval lopen er mensen weg omdat de onrust te ongemakkelijk wordt. Isaacs zegt dat juist die hitte in de kamer een prachtige voedingsbodem is voor een dialoog. Het enige wat nodig is dat de betreffende deelnemers in staat zijn om hun eigen perspectief naast die van de ander te willen onderzoeken. Vanuit een reflectieve dialoog net zo onderzoekend zijn naar je eigen mening als dat van de ander(en). Op Facebook kwam ik een filmpje tegen dat dit insluiten en op zoek gaan naar verder illustreert en los of je gecharmeerd bent van de verdere inhoud laat het wel mooi zien wat radicaal insluiten oplevert.

Bericht door Christian Pankhurst.