Anders zijn, de waarheidsvraag en zelfonderzoek

Vandaag op een regenachtig strand van Scheveningen een boeiend gesprek gehad met Joost Burger. Joost zal zelf een bijdrage aan dit blog leveren, aangevuld met mijn gedachten over onze ontmoeting. Dit deelt hij binnen een paar dagen met ons. Boeiend vond ik de link die gelegd werd tussen dialoog en synchroniciteit (wanneer er sprake is van  twee of meer gebeurtenissen die min of meer tegelijkertijd optreden in een voor de betrokkene zinvol verband, dat niet noodzakelijk als causaal wordt ervaren). Hierover later meer.

Ik houd al lange tijd een scoopit bij op http://www.scoop.it/t/dialoog en zag op Twitter een Retweet op het artikel van Henk Vroom dat helaas niet meer online was op de bewuste plek. Terugzoekend heb ik een andere link gevonden en bij lezen vond ik het zeker de moeite op ook hier aandacht aan te geven.

Zonder verinnerlijking verliezen ook de grondwaarden van onze samenleving hun rijke inhoud. Daarom is de dialoog tussen mensen van uiteenlopende richtingen broodnodig. De praktijk leert dat de dialoog kan beginnen met zoeken naar hetgeen waarover je het eens bent. De praktijk leert ook dat als je daarbij blijft staan en het niet aandurft om de ingrijpende verschillen die er ook zijn te bespreken, de dialoog niet verder komt. Ten eerste niet omdat mensen zich niet serieus genomen voelen en afhaken. Ten tweede niet omdat mensen de dialoog niet serieus vinden: dialoog is vaak te vredig terwijl de wereld vol is met conflicten. Ik heb veel dialoog-bijeenkomsten meegemaakt en mede georganiseerd en te vaak gehoord dat iedereen het goed bedoelt en we het ten diepste eens zijn.
Ik denk dat de voornaamste reden voor de „softe? dialoog is dat we bang zijn voor de kritische vragen van de ander. En nog een slag dieper: ik denk dat we ten diepste bang zijn dat onze kritische vragen aan een ander als een boemerang op onszelf terugslaan. Als ik u een lastige vraag mag stellen in een echt gesprek – dus niet in een „debat? of discussie maar in een open en echt gesprek waarin het om wederzijds begrip gaat – dan kan dat alleen als ik ook voor uw lastige vragen open sta. Die mate van openheid is er alleen als ik bij mijn kritische vragen („maar hoe denken jullie dan over…?? en „wat er komt er dan terecht van….??) tegelijk denk „gaat bij ons alles goed?? en „hebben wij het antwoord op alle vragen?? Hier gaat het niet om relativisme maar, in tegendeel, om waarheid. Echt respect gaat samen met de (echte, diepere) waarheidsvraag. Daarom vergt dialoog ook – in goede sfeer – kritische vragen en die vergen ook zelfkritiek. Dat willen we vaak niet. Respect voor een ander gaat niet zonder zelfonderzoek.  (uit Henk Vroom over ‘Bronnen van respect’-Link )

Actrice Thandie Newton vertelt haar verhaal over het vinden van haar "anders-zijn" -- eerst als kind opgroeiend in twee verscheidene culturen, vervolgens als actrice vele "zelven" vertolkend. Een warm, wijs betoog.

Koester anders zijn en diversiteit, want ze voeden de dialoog. Lees het artikel " Maak verschil met Diversiteit!" Diversiteit als bron van verandering en vernieuwing op http://www.forente.nl/pdf/Maak-verschil-met-diversiteit.pdf