Ask the kids

Vandaag weer een boeiende ontmoeting gehad met dialoog als onderwerp, ditmaal met Eugene Boeldak. Inhoud van het gesprek was o.a. teamontwikkeling, crisismanagement, dialoogcafé Utrecht, eigen ontwikkeling en vooral onderwijs, wat niet zo vreemd is als je bij de Inspectie van Onderwijs werkt. Eugene is ook bereid zijn eigen bijdrage te leveren aan dit blog.Hij wil graag eerst even rustig de tijd nemen om eea goed op papier te zetten en vanzelfsprekend honoreren we dat verzoek. Wordt vervolgd dus.

Via linkedin kreeg ik een connectie-verzoek van Jorus Rompa en na enig over en weer berichten via de mail vroeg ik hem of ik onze conversatie op dit blog mocht delen om daarop aan te sluiten en anderen er ook deelgenoot van te maken en dat was goed. Bij deze als inleiding.

Jorus: Je dialoogblog spreekt me aan; zeker op het gebied van kinderen. Wellicht kunnen we eens van gedachte wisselen?

Joop: Lijkt me een mooi plan. Kun je me vast wat meer vertellen waarom juist de blogs over kinderen je aanspreken? Los van wat er in de beschrijving staat op je linkedin verhaal bedoel ik dan natuurlijk :-)

Jorus: Als ik het kort maar krachtig samen vat is het te verklaren door mijn geloof in verbinding. Ik studeer momenteel Pedagogiek bij de Fontys Hogeschool Tilburg waarbij ik de afgelopen drie jaar tegen de medicalisering en methodisering van mijn vak aanloop. Hierdoor ben ik op zoek gegaan naar hetgeen dat mijn vakgebied werkelijk drijft; het stimuleren van de ontwikkeling van 'het kind' (in mijn optiek nog steeds 'de mens'). School heeft een cruciale mogelijkheid in deze ontwikkeling door de taak van het opvoeden tot moreel burger. Helaas is deze taak in de afgelopen veertig jaar verbasterd en ik zou graag een terugkeer van de Pedagogiek als normatieve wetenschap tegemoet zien. Hierdoor kan er weer aandacht komen voor de brede individuele ontwikkeling van het kind (talenten etc.) waarin we niet alleen de tendens zien naar het individu, maar het individu in het collectief kunnen zien en andersom (als middenweg). Ik denk niet dat het mogelijk is onze 'kennismaatschappij' te verwerpen en zo idealistisch zie ik het ook niet in, ik denk alleen wel dat we met een aantal kleine aanpassingen tot een bewustwordingsproces kunnen komen die ten goede komt aan alle kanten die men verdedigd in het onderwijs; de dialoog als basis.Ik denk dat we in een goede tijd zitten om samen verder te komen (burgers, leerkrachten, hoogleraren, bedrijven, overheid). In mijn beroepennetwerk hoor ik de vraag rondom deze onderwerpen in het onderwijs steeds groter worden en ik zou het prachtig vinden om hier een bijdrage in te leveren. Hierin zoek ik zelf ook graag de verbinding, vandaar ook mijn uitnodiging ;)

Vooral de brede ontwikkeling voor kinderen en jongeren mogelijk maken spreekt me heel erg aan, samen met de verbinding vanuit het individu met het collectief en uiteraard het zoeken naar nieuwe mogelijkheden vanuit dialoog. Belangrijk in deze wenselijk ontwikkeling is de stem van de kinderen/ jongeren. Het bijgevoegde filmpje van Amanda Ripley met de titel "Ask the kinds" illustreert mooi hoe belangrijk het kan zijn aan jongeren te vragen wat zij van iets vinden (voor wie weinig geduld heeft, ik bedoel de teksten vanaf 11 minuten). Gegevens die anders nooit verkregen zouden zijn.

Dialoog in het onderwijs en dan met name in het voortgezet onderwijs met leerlingen geeft een krachtige impuls aan het stimuleren van ontwikkelingstaken. Bij pubers zijn dat o.a.Inhibitie; behoeften uitstellen, irrelevante of onaangepaste prikkels onderdrukken, aandachtig kunnen luisteren, concentreren, bij de taak blijven, handelingen plannen en doelen stellen, vooruit kijken, samenwerken met anderen, flexibel van taak of rol kunnen wisselen, regels kunnen toepassen in nieuwe situaties (cognitieve flexibiliteit), inzicht krijgen in complexe situaties, problemen oplossen, terugkijken op het eigen handelen (reflectie), tijdens het denken, schrijven of lezen je koers kunnen bijstellen, empathie; perspectief van de ander kunnen innemen, initiatief nemen en ordelijkheid 

Het blijkt dat de dialoog jongeren de gelegenheid geeft om in samenspraak met anderen te leren. Jongeren leren zich te uiten en samen met andere jongeren te onderzoeken welke waarden er verbonden zijn en waarom. Respect is een veelgebruikte kreet bij jongeren en is voor hen heel belangrijk als het gaat om onderlinge communicatie, maar helemaal als er volwassene (lees: ouder/docent) bij betrokken is.

Ik zal de komende tijd uitgebreid stil staat bij de meerwaarde van dialoog in het onderwijs algemeen en bij het vormgeven van klassenmanagement vanuit dialoog(vooral bij leerlingen en klassen die uit de toon vallen) dat ik doe met mijn bedrijfje Master Your Class.

Een inspirerend filmpje over hoe leerlingen betrokken worden bij het dagelijkse klimaat op school, de onderlinge omgang en het vormgeven aan het leerklimaat vind ik The Eagle Rock School. Niet dat ze de dialoog misschien expliciet gebruiken, maar wel duidelijk is dat iedereen serieus genomen wordt, een stem heeft, er bij hoort en met respect behandeld wordt en er echt naar elkaar geluisterd wordt (en dat zijn uitgangspunten voor een dialoog).
Deze jongeren krijgen de kans om de potentie van de dialoog te ervaren zoals:

• Het besef een volwaardige gesprekspartner te zijn
• Articulatie van fundamentele overtuigingen
• Legitimatie van fundamentele overtuigingen
• Explicitering van stilzwijgende kennis
• Ontmaskering van schijnweten
• Transformatie van oude denkgewoonten
• Inzicht in elkaars ideeen en standpunten
• Begrip voor elkaars standpunten
• Gezamenlijke visie
• Werkelijk inzicht

Misschien Jorus, kunnen we eens een dialoog organiseren met jouw beroepennetwerk om te kijken welke ontwikkelingen in het onderwijs van toegevoegde waarde voor de opgroeiende kinderen kunnen zijn.