Dialoog en geesteszwakte/ziekte

Elke dag zet ik mijn Scoop.it aan het zoeken op het  internet naar wetenswaardigheden over dialoog. Vandaag kreeg ik een artikel, dat ik al eerder had gezien, maar weer de moeite waard was om te posten. Het was: Open Dialoog: Finse psychotherapie blijkt groot succes: 80% kans herstel van schizofrenie zonder medicatie, gepost door zielenknijper.nl. Een mooi artikel dat de waarde laat zien van open dialoog als middel om zeer ingewikkelde stoornissen als psychose en schizofrenie te benaderen. Na het posten, welke ook op twitter komt kreeg ik een aanvullende tweet vaan zielenknijper over een arts die deze benaderingswijze gebruikte en daardoor uit zijn vak werd gezet omdat dit de multi-miljarden antipsychotica industrie natuurlijk niet goed uitkwam. Voor wie hier meer over wil lezen deze link.

Zelf heb ik binnen Lijn 5, de orthopedagogische zorginstelling voor jongeren met een licht verstandelijke beperking, ook de dialoog als middel mogen ontwikkelen en implementeren. Een jarenlang proces omdat de dialoog als werkwijze sterk ingaat tegen de gevestigde manier van handelen. De wijze waar de professional het weet en de jongeren/cliënten het gewoon moeten doen.Te zien was, voor de dialoog, dat jongeren eigenlijk een heel vreemd spel werd geleerd nl; zo sociaal gewenst mogelijk doen zolang de professionals in de buurt zijn. Zonder hun aanwezigheid bleek dat er aan gedrag weinig veranderd was. Op weg naar een broodnodige mate van zelfsturing  om nog enige mate van autonomie te kunnen krijgen, was dit niet handig. Dialoog maakt de jongeren deel van hun eigen verblijf/behandeling binnen onze instelling nu en sinds kort in de dialoog ook opgenomen in de behandelvisie van onze organisatie.Sterker nog. Onze directeur was zo enthousiast dat hij vond dat we de dialoog als organisatie diende te omarmen en dus iedereen (900 personeelsleden) bekend gemaakt moest worden met de dialoog. Een uitdagende klus voor me.
De kracht van de dialoog wordt momenteel ook onderzocht door een gedragswetenschapper waar ik intensief mee werk. Wat hij wil aantonen is dat wanneer je "onze jongeren" middels de dialoog benadert, hun informatiesysteem op veilig staat. Hierdoor gaan ze niet in verzet of weerstand. Daardoor worden ze uitgenodigd om mee te denken en worden heel serieus genomen. Ze tellen volwaardig mee in het gesprek. Hierdoor krijgen ze een groter gevoel van self-efficacy (dat laat zich vertalen als het vertrouwen dat je in jezelf  hebt om een specifieke taak op een specifieke manier tot een goed einde weet te brengen), en hierdoor willen ze meedenken en - werken aan hun eigen behandeling. Ik zal het komende jaar nog regelmatig terugkomen op mijn werk binnen Lijn 5. Voor mij brengt dialoog de menselijkheid en waardigheid terug in de behandeling. Niet gelijkheid, maar wel gelijkwaardigheid en niet over iemand praten, maar met iemand. Ter illustratie; het fysieke ingrijpen op onze besloten groepen is met meer dan 80% terug gedrongen na invoering van de dialoog. Sommige pathologieën, zoals angstoornissen, forse hechtingstoornissen en autistische stoornissen vragen om hele specifieke gespreksvoorwaarden om überhaupt wederkerigheid te kunnen krijgen en ook hier zijn inmiddels al handboeken voor geschreven.
Dialoog in de zorg zou normaal moeten zijn en niet uitzonderlijk.